Geçen hafta haberini verip bu pazartesi gerçekleştirdiğimiz "coaching nedir? liderlik ve karar verme süreçlerine ne ve nasıl katabilir?" başlıklı panele gösterdiğiniz ilgiye çok teşekkür ederim.
Oldukça kısa bir zaman dilimi içinde haber vermemize rağmen programını ayarlayıp gelen dinleyicilerin aktif katılımı ile aydınlatıcı, sıcak bir toplantı gerçekleşti. Soru ve yorumlar üzerinde durulmaya değer, ve hazır cevapları olmayan bir çok konuyu gündeme getirdi.
Panelde yer alan meslekdaşlarım dinleyicilerin sabırla ve dikkatle izleyişinden, sorularda ve yorumlarda en can alıcı noktaları buluşundan etkilendiler. Hep birlikte ülkemizi güzel bir şekilde temsil ettik:)
Kurumlardaki üstler ve altlar, patronlar ve CEO'lar, direct reportlar hk bolca konuştuk. Aile üyelerinin oluşturduğu şirket yönetimlerindeki tıkanmalara, ikinci ve üçüncü kuşakların yüzyüze olduğu sorunlara değindik.
Katılanlara hatırlatma, katılamayan ama konuya ilgisini belirtenlere fikir verme amacıyla slaydlarımızın bir kopyasını almak isteyenler research@yankiyazgan.com a yazarak bir odf kopya isteyebilirler.
Konuya ilgi göstermeye, psikoloji ve beyin bilimlerinden öğrendiklerimizi çalışma ve aile hayatının çapraşık yanlarına uygulama çabalarına devam edeceğim. (örn. www.ekonomininruhu.blogspot.com ve www.ailekalmaksirketolmak.blogspot.com )
Sevgi ve saygılarımla,
Yy
14 Aralık 2010 Salı
9 Aralık 2010 Perşembe
coaching bilimsel bir zemine oturtulabilir mi?
İş dünyası, aile şirketleri, ekonomi ve psikoloji ilişkileri üzerine kafa yorduğumu web ve blogumda yazıp çizdiklerimden izliyor olabilirsiniz. Bu çerçevede psikoterapi, psikoloji ve psikiyatrinin kılavuzluk işlevini nasıl yerine getireceği üzerine beraberce uzun süreler kafa yorup işbirliği yaptığım üç Amerikalı meslekdaşımla birlikte “executive coaching” in (iş/kişisel) hayatımızdaki yeri ve etkisi üzerine bir panelde konuşacağız.
13 Aralık pazartesi günü saat 16’da Cibali’deki Kadir Has Ü kampüsünde yapacağımız bu toplantının temel sorusu “bilimsel temelli bir executive coaching nasıl olur ve neleri değiştirmesini bekleriz?” olacak.
Liderlik ve karar alma: “executive coaching” ne sağlayabilir?
Panel: Lawrence Vitulano (Yale), Carl Lejuez (U Maryland), Laura McPherson (U Maryland), Yankı Yazgan (Marmara/Yale)
Gün: 13 Aralık 2010, Pazartesi,
Saat: 16.00-18.00
Yer: Kadir Has Üniversitesi Cibali Kampüsü
Değişim ve gelişim süreçlerini yönetenlere karar alma ve liderlik alanlarında yol gösteren çok olmakla birlikte, bu tekniklerin sadece coach’un kişisel karizma ya da yeteneğine değil etkin, verimli ve bilimsel testlerden geçmiş yöntemlere dayalı olması beklenir. İş dünyasında ya da gündelik hayatta, tek başına ya da bir yönetim kurulunda ya da bir aile şirketinde kararlarımızı nasıl aldığımızı, nasıl hayata geçirdiğimizi neler belirler? Fikirlerimizi, ideallerimizi eylemlerimize nasıl daha iyi yansıtabiliriz? Değişimi sağlayan ana unsurlar nelerdir? Değişim unsurları nasıl harekete geçirilir? Bu ve benzeri soruya cevap arayan çalışmaları ortaklaşa yürüttüğümüz üç değerli psikolog ile beraber katılacağımız panelde, “executive coaching”in ve özellikle “behavioral activation” (harekete geçirme) tekniğinin liderlik ve karar alma süreçlerine etkisini ve katkısını tartışacak, sizlerden gelen soru ve yorumlarla görüşlerimizi beraberce geliştireceğiz.
Toplantı Türkiye Kurumsal Yönetim Derneği’nin organizasyon desteği, Kadir Has Üniversitesi’nin ev sahipliği ve konuklarımızın gönüllü katılımı ile gerçekleşmektedir.
Katılım ücretsizdir. Sunum İngilizce olacaktır. Soru-cevap bölümü dışında tercüme yapılmayacaktır.
Background summary:
Our work is focused on taking hard science findings and blending them into real world settings. Initial efforts have been focused on supplementing mental health efforts for individuals with significant and costly clinical concerns. We began to re-tool these innovative cognitive-behavioral approaches to fit the needs of high functioning individuals looking to improve their quality of life and job performance. Using behavioral activation as a framework, this approach involves helping individuals at all levels of life functioning consider how they can better identify their guiding life values, set effective objectives, and identify daily strategies to achieve these goals. This program is focused on providing structured opportunities to develop focus, resiliency and accountability that is targeted within the goals and needs of the particular individual and their performance setting. Just as it is applied to individuals, the approach also can be tailored to a focus on the functioning of organizations as a whole. Based on our experience in a variety of fields relating to growth and development of individuals seeking personal and professional advancement, and experience in techniques of behavioral interventions for change (such as Behavioral Activation), we hope to discuss executive development and leadership enhancement.
13 Aralık pazartesi günü saat 16’da Cibali’deki Kadir Has Ü kampüsünde yapacağımız bu toplantının temel sorusu “bilimsel temelli bir executive coaching nasıl olur ve neleri değiştirmesini bekleriz?” olacak.
Liderlik ve karar alma: “executive coaching” ne sağlayabilir?
Panel: Lawrence Vitulano (Yale), Carl Lejuez (U Maryland), Laura McPherson (U Maryland), Yankı Yazgan (Marmara/Yale)
Gün: 13 Aralık 2010, Pazartesi,
Saat: 16.00-18.00
Yer: Kadir Has Üniversitesi Cibali Kampüsü
Değişim ve gelişim süreçlerini yönetenlere karar alma ve liderlik alanlarında yol gösteren çok olmakla birlikte, bu tekniklerin sadece coach’un kişisel karizma ya da yeteneğine değil etkin, verimli ve bilimsel testlerden geçmiş yöntemlere dayalı olması beklenir. İş dünyasında ya da gündelik hayatta, tek başına ya da bir yönetim kurulunda ya da bir aile şirketinde kararlarımızı nasıl aldığımızı, nasıl hayata geçirdiğimizi neler belirler? Fikirlerimizi, ideallerimizi eylemlerimize nasıl daha iyi yansıtabiliriz? Değişimi sağlayan ana unsurlar nelerdir? Değişim unsurları nasıl harekete geçirilir? Bu ve benzeri soruya cevap arayan çalışmaları ortaklaşa yürüttüğümüz üç değerli psikolog ile beraber katılacağımız panelde, “executive coaching”in ve özellikle “behavioral activation” (harekete geçirme) tekniğinin liderlik ve karar alma süreçlerine etkisini ve katkısını tartışacak, sizlerden gelen soru ve yorumlarla görüşlerimizi beraberce geliştireceğiz.
Toplantı Türkiye Kurumsal Yönetim Derneği’nin organizasyon desteği, Kadir Has Üniversitesi’nin ev sahipliği ve konuklarımızın gönüllü katılımı ile gerçekleşmektedir.
Katılım ücretsizdir. Sunum İngilizce olacaktır. Soru-cevap bölümü dışında tercüme yapılmayacaktır.
Background summary:
Our work is focused on taking hard science findings and blending them into real world settings. Initial efforts have been focused on supplementing mental health efforts for individuals with significant and costly clinical concerns. We began to re-tool these innovative cognitive-behavioral approaches to fit the needs of high functioning individuals looking to improve their quality of life and job performance. Using behavioral activation as a framework, this approach involves helping individuals at all levels of life functioning consider how they can better identify their guiding life values, set effective objectives, and identify daily strategies to achieve these goals. This program is focused on providing structured opportunities to develop focus, resiliency and accountability that is targeted within the goals and needs of the particular individual and their performance setting. Just as it is applied to individuals, the approach also can be tailored to a focus on the functioning of organizations as a whole. Based on our experience in a variety of fields relating to growth and development of individuals seeking personal and professional advancement, and experience in techniques of behavioral interventions for change (such as Behavioral Activation), we hope to discuss executive development and leadership enhancement.
18 Ekim 2010 Pazartesi
ekonomiden ruh sağlığına
ekonomi bilimi neyin, neden değerli olduğunu inceler. Değer biçme ekonomik bir kavram ise, hayatın, canımızın, yakınlıklarımızın, önceliklerimizin değerini nasıl biçtiğimizi inceleyen, bu değer biçmedeki değişimleri ve yanlışlıkları saptayan psikiyatri ve psikopatoloji alanlarının ekonomiye çok yakın olduğunu düşünürüm.
23 Eylül 2010 Perşembe
hediye çizgileri devam
bu ve bir önceki posttaki "hediye" çizgilerini ekonomiye psikoloji gözüyle bakmayı denemeye başladığım zamanda çizmiştim.
ekonomi ve psikoloji deyince sadece finans dünyasını ya da yönetim kurullarının gündemini değil, en basit bir "transaction"ın bir hediye seçmenin ya da bir evlilik teklifine evet ya da hayır demenin yarattığı ruh halini kastetmekteyim.
bu noktada 4Z başlıklı notumda özetlediğim davranışa yön veren ilkelerin, (hayatımızı ne yapacağımıza ilişkin) ekonomik kararları nasıl etkilediğini irdeleyerek bu bloga yaklaşacağım.
16 Eylül 2010 Perşembe
aile kalınabilir mi ?
Haftabaşında Yaprak Özer'in televizyon programına konuk oldum. Konu aile şirketleriydi. Aile olarak kalabilmek ile şirket olmak arasındaki uyumu sağlayabilmek için neler yapılabilir? Anne ve babanın çocuklarını, çocukların anne-babaları tanımaları ile başlanabilir. Evlatlar, kardeşler, kuşaklar... Yerinde sorularla kenarından köşesinden irdelediğimiz konular bitmedi tabii ki. Konuşmanın görüntülerini ve yazıya dökülmüş halini ekteki linkte görebilirsiniz.
http://yaprakozer.com/2010/09/16/aile-kalmak-sirket-olmak/
aynı konudaki konuşmalarımdan derlenmiş bir kitapçığın PDF kopyasını aşağıdaki linkten edinebilirsiniz.
http://www.tkyd.org/files/downloads/yanki_yazgan_kitap.pdf
http://yaprakozer.com/2010/09/16/aile-kalmak-sirket-olmak/
aynı konudaki konuşmalarımdan derlenmiş bir kitapçığın PDF kopyasını aşağıdaki linkten edinebilirsiniz.
http://www.tkyd.org/files/downloads/yanki_yazgan_kitap.pdf
12 Eylül 2010 Pazar
Ah, Motivasyon !
(“yazıişleri yayıncılık” tarafından yayımlanan bir bankanın kurumiçi yayınında kullanılmak üzere yapılmış bir söyleşi)
Motivasyonun tanımını yapar mısınız?
Bulunduğunuz yer ile bulunmak istediğiniz yer arasındaki yolu aşmanızı sağlayan güç kaynağı desek mi? Harekete geçirici, bir yöne doğru kımıldamamızı sağlayıcı psikolojik vektör. İnsan beyninde, bu vektörün bir karşılığını ararsak, rahatlama, heyecan ve keyif duygusu yaratan bölümleri (accumbens gibi) aktifleştiren her uyaran, bu vektörün çıkış noktası sayılabilir.
Motivasyon her beyin için aynı mı? Her birimizin kendini rahat hissettiği, keyif aldığı durumların müthiş bir farklılık göstermesi şaşırtmasın; bazen hareket etmemek (içinde olduğu durumu sürdürmek, “rahatını bozmamak”), bazen de nereye gittiğini bilmeksizin hareket etmek (yeter ki içinde olduğumuz durum değişsin demek, “rahat batması”) bu “motivasyon” vektörünü yaratır.
İnsanları neler motive eder?
Bir banka dergisi için konuştuğumuza göre bu geniş konuyu daraltayım. Para ne kadar motive edicidir? Yuvarlak bir cevap vereyim. Kişiden kişiye değişir. Çoğunluk için çok önemlidir. Hatta, bir çok durum için rakipsiz bir güç taşıyabilir. Ama paranın birinci derecede “hareket ettirici” role sahip olmadığı çok sayıda durum olduğunu görmeyelim, yadsımayalım.
Para ile motive olmayan var mı?
Üniversitede (hemen kötü örnekleri düşünmeyin, en üstteki üniversiteleri akla getirin) çalışan bir akademisyen, daha fazla para kazanma şansı olan işlere neden heves etmez? Hayatını daha özgürce yaşadığı, yaptığı işi kendisinin belirlediği, içerik denetiminin ve hesap vermenin diğer sektörlerden (örneğin, bir finansal kurumdan) oldukça farklı olduğu, merak ettiği konuların peşinde koşma şansının daha yüksek olduğu akademik hayatı terk etmeyi, bir çok akademisyen özgürlüğünden vazgeçme olarak algılar. Bir bakıma da, öyledir. Hayatının üzerindeki tam kontrolü sağlayabilmek, en azından bunu yapabileceğine inanmak, dilediği yöne dümeni kırıp gidebileceğine inanmak, bir çok bilim adamı ya da entelektüel için başkalarına “akıllıca” gözükmeyen, “loser” hayat tarzlarını sürdürme motivasyonudur.
İşe yaradığını hissetmek, anlamlı ve yeteneklerini zorlayan işler yapmak hepimizi, ama istisnasız hepimizi keyiflendirir. Ancak, o keyif noktasına ulaşmak için bir zaman geçirmek gerekir. O “zaman geçirme”yi önemli bir beyinsel / psikolojik işlev olan bekleyebilme / bekletebilme sağlar. Bekleyebilme, bir başka deyişle, kendimizi denetleyebilme günümüzde pek makbul bir değer değil. “Ne kadar hızlı hareket edersek, ne kadar şimdiye ve kısa vadeye odaklanırsak, o kadar kazançlı” olmanın fazlaca vurgulandığı birkaç on yıl geçirdik. “Kısa vadeli mevduata uzun vadeden daha yüksek faiz” verilen bir kültürden, mecburen, sistemin doğası gereği (doğa yasası da diyebilirsiniz) çıkmaya başladığımız bugünlerde durup düşünmek için iyi fırsatlar var.
Beklemediğimizde ne olur?
Yarım bıraktığımız, yarım kalmış her durumun verdiği tatsız duyguyu savuşturmak, o duygudan uzak kalmak, gözümüzde büyüyen, bir türlü başlayamadığımız işlerden de uzak durmamızın kaynağıdır. Yarım kalmış işler moral bozar. Yorucu bir günlük egzersiz sonrasında keyif alacağımızı bilsek de, başlayamamamız, ya da yanımıza bir kader ortağı aramamız, biraz da, bu yarım kalma olasılığı yüksek, zahmetli işlerin yaratacağı zevksiz rahatsızlık duygusundan kaynaklanır. Okurlarımız arasında yabancı dil geliştirmesi gerektiğini düşünüp bir türlü gereken adımı atmayanlar, kilo vermesi için gereken her bilgiye sahip ama bir türlü uygulamayanlar az sayıda değildir. Sadece banka mensupları arasında değil, elbette; başarısız olmaktan derin bir rahatsızlık duymayı bu ülkede yaşayıp kodlarına işletmemiş olan var mı?
İş hayatına dönük sizin alanınızdan kitaplardan önerecekleriniz?
Arada kitapçıların “worst-seller” raflarına da bakmayı öneririm. En pohpohlanan, yöneticiliğin, liderliğin ve dehanın, ve hatta hayatın ve bilgeliğin anahtarlarını vermeyi vaad eden kitaplarda da “cevher”ler olabilir. Ama, kenarda köşede kalmış salaş bir lokantanın lezzetini satmayan kitaplarda bulabilir, “farklılık” yaratabilirsiniz. Amaç o, ya...J
Motivasyonun tanımını yapar mısınız?
Bulunduğunuz yer ile bulunmak istediğiniz yer arasındaki yolu aşmanızı sağlayan güç kaynağı desek mi? Harekete geçirici, bir yöne doğru kımıldamamızı sağlayıcı psikolojik vektör. İnsan beyninde, bu vektörün bir karşılığını ararsak, rahatlama, heyecan ve keyif duygusu yaratan bölümleri (accumbens gibi) aktifleştiren her uyaran, bu vektörün çıkış noktası sayılabilir.
Motivasyon her beyin için aynı mı? Her birimizin kendini rahat hissettiği, keyif aldığı durumların müthiş bir farklılık göstermesi şaşırtmasın; bazen hareket etmemek (içinde olduğu durumu sürdürmek, “rahatını bozmamak”), bazen de nereye gittiğini bilmeksizin hareket etmek (yeter ki içinde olduğumuz durum değişsin demek, “rahat batması”) bu “motivasyon” vektörünü yaratır.
İnsanları neler motive eder?
Bir banka dergisi için konuştuğumuza göre bu geniş konuyu daraltayım. Para ne kadar motive edicidir? Yuvarlak bir cevap vereyim. Kişiden kişiye değişir. Çoğunluk için çok önemlidir. Hatta, bir çok durum için rakipsiz bir güç taşıyabilir. Ama paranın birinci derecede “hareket ettirici” role sahip olmadığı çok sayıda durum olduğunu görmeyelim, yadsımayalım.
Para ile motive olmayan var mı?
Üniversitede (hemen kötü örnekleri düşünmeyin, en üstteki üniversiteleri akla getirin) çalışan bir akademisyen, daha fazla para kazanma şansı olan işlere neden heves etmez? Hayatını daha özgürce yaşadığı, yaptığı işi kendisinin belirlediği, içerik denetiminin ve hesap vermenin diğer sektörlerden (örneğin, bir finansal kurumdan) oldukça farklı olduğu, merak ettiği konuların peşinde koşma şansının daha yüksek olduğu akademik hayatı terk etmeyi, bir çok akademisyen özgürlüğünden vazgeçme olarak algılar. Bir bakıma da, öyledir. Hayatının üzerindeki tam kontrolü sağlayabilmek, en azından bunu yapabileceğine inanmak, dilediği yöne dümeni kırıp gidebileceğine inanmak, bir çok bilim adamı ya da entelektüel için başkalarına “akıllıca” gözükmeyen, “loser” hayat tarzlarını sürdürme motivasyonudur.
İşe yaradığını hissetmek, anlamlı ve yeteneklerini zorlayan işler yapmak hepimizi, ama istisnasız hepimizi keyiflendirir. Ancak, o keyif noktasına ulaşmak için bir zaman geçirmek gerekir. O “zaman geçirme”yi önemli bir beyinsel / psikolojik işlev olan bekleyebilme / bekletebilme sağlar. Bekleyebilme, bir başka deyişle, kendimizi denetleyebilme günümüzde pek makbul bir değer değil. “Ne kadar hızlı hareket edersek, ne kadar şimdiye ve kısa vadeye odaklanırsak, o kadar kazançlı” olmanın fazlaca vurgulandığı birkaç on yıl geçirdik. “Kısa vadeli mevduata uzun vadeden daha yüksek faiz” verilen bir kültürden, mecburen, sistemin doğası gereği (doğa yasası da diyebilirsiniz) çıkmaya başladığımız bugünlerde durup düşünmek için iyi fırsatlar var.
Beklemediğimizde ne olur?
Yarım bıraktığımız, yarım kalmış her durumun verdiği tatsız duyguyu savuşturmak, o duygudan uzak kalmak, gözümüzde büyüyen, bir türlü başlayamadığımız işlerden de uzak durmamızın kaynağıdır. Yarım kalmış işler moral bozar. Yorucu bir günlük egzersiz sonrasında keyif alacağımızı bilsek de, başlayamamamız, ya da yanımıza bir kader ortağı aramamız, biraz da, bu yarım kalma olasılığı yüksek, zahmetli işlerin yaratacağı zevksiz rahatsızlık duygusundan kaynaklanır. Okurlarımız arasında yabancı dil geliştirmesi gerektiğini düşünüp bir türlü gereken adımı atmayanlar, kilo vermesi için gereken her bilgiye sahip ama bir türlü uygulamayanlar az sayıda değildir. Sadece banka mensupları arasında değil, elbette; başarısız olmaktan derin bir rahatsızlık duymayı bu ülkede yaşayıp kodlarına işletmemiş olan var mı?
İş hayatına dönük sizin alanınızdan kitaplardan önerecekleriniz?
Arada kitapçıların “worst-seller” raflarına da bakmayı öneririm. En pohpohlanan, yöneticiliğin, liderliğin ve dehanın, ve hatta hayatın ve bilgeliğin anahtarlarını vermeyi vaad eden kitaplarda da “cevher”ler olabilir. Ama, kenarda köşede kalmış salaş bir lokantanın lezzetini satmayan kitaplarda bulabilir, “farklılık” yaratabilirsiniz. Amaç o, ya...J
Değer çatışması
Kafamızda pahalı ile değerli arasında net bir ayrım var mı? Değerli bir şey almak istediğimizde, karşımızdakine verdiğimiz değeri hissettirmek istediğimizde, gidip olabildiğince pahalı bir hediye seçmemizin nedeni bu ayrımı yapmakta zorlanmamız olabilir mi? En pahalı ile en değerli arasındaki yakınlık markacılığın temellerini oluşturur.
Güzel bir gelinliğe harcamaya hazır olduğumuz para pahalı kavramını kurcalatır. Gelinliğe “döktüğümüz” (bu bir erkek terimi, farkındayım) paranın miktarı, evliliğe, müstakbel eşimize, ilişkimize verdiğimiz önem ve değeri yansıtıyor olabilir.
“Değer” kavramını düz bir maliyet hesabına sığdıramadığınız bu “gelinlik durumu”, “insan bir kere düğün yapar” sözü ile bir mantıklılık kazanır. Bir kerelik olan her şeyin değeri, ekonomideki nadirlik ilkesine göre, artar. Genç kızın düşünüşü, bu biricikliği paha biçilmez kılar. Genç (ve yaşlı) erkeğin bakış açısına göre ise, bir kerelik ve bir kerecik giyilsin diye alınmış olan gelinliğin bir kereliği (bir başka deyişle, paralanana kadar yıllarca eskit eskit kullanılamayacak olması) değerini düşürür. Değer çatışması böyle başlar.
Güzel bir gelinliğe harcamaya hazır olduğumuz para pahalı kavramını kurcalatır. Gelinliğe “döktüğümüz” (bu bir erkek terimi, farkındayım) paranın miktarı, evliliğe, müstakbel eşimize, ilişkimize verdiğimiz önem ve değeri yansıtıyor olabilir.
“Değer” kavramını düz bir maliyet hesabına sığdıramadığınız bu “gelinlik durumu”, “insan bir kere düğün yapar” sözü ile bir mantıklılık kazanır. Bir kerelik olan her şeyin değeri, ekonomideki nadirlik ilkesine göre, artar. Genç kızın düşünüşü, bu biricikliği paha biçilmez kılar. Genç (ve yaşlı) erkeğin bakış açısına göre ise, bir kerelik ve bir kerecik giyilsin diye alınmış olan gelinliğin bir kereliği (bir başka deyişle, paralanana kadar yıllarca eskit eskit kullanılamayacak olması) değerini düşürür. Değer çatışması böyle başlar.
11 Mayıs 2010 Salı
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)